Βλέπετε, αυτό που στην πραγματικότητα λείπει από το λαό μας είναι ο πολιτισμός. Ναι ο πολιτισμός! Εμείς που διδάξαμε τον πολιτισμό δεν έχουμε στάλα από αυτόν. Μάλιστα ούτε να δανειστούμε τον πολιτισμό - αντιδάνειο των κουτόφραγκων θέλουμε. Άλλες φορές επικαλούμαστε τους «αρχαίους ημών...» κι όποτε δεν μας συμφέρει αυτό θυμούμαστε ότι «εδώ είναι Ελλάδα...», «εδώ είναι Βαλκάνια» ή προτιμούμε να μην ανήκουμε στην Δύση αλλά στην Ανατολή. Γινόμαστε ράθυμοι, αισθησιακοί ανατολίτικου στυλ. Όταν όμως βγαίνουμε έξω, σε Δυτικές χώρες κυρίως, όλοι γυρίζουμε γοητευμένοι από την τάξη, την ισχύ των νόμων, την αποδοχή τους από τους πολίτες, καθώς κάθε παράβαση τιμωρείται άμεσα. Φυσικά αν και μας γοητεύει αυτό το πρότυπο δεν θέλουμε να το εφαρμόσουμε στον εαυτό μας και στη χώρα μας επικαλούμαστε την ιδιαιτερότητα του λαού μας –τι ιδιαιτερότητα έχουμε δηλαδή, αλλεργία στην τάξη και στους νόμους μια οργανωμένης κοινωνίας;- και ότι μόνοι μας δεν μπορούμε να σώσουμε την Ελλάδα, αφού οι άλλοι σίγουρα δεν θα ακολουθήσουν... Φυσικά όλα αυτά είναι υποκριτικές προφάσεις, απλά προτιμάμε την αναρχία, διότι θέλουμε εμείς προσωπικά να κάνουμε ό,τι θέλουμε, ό,τι βραχυπρόθεσμα μας συμφέρει, χωρίς να λογοδοτούμε. Έτσι ζούμε εμείς καλά κι οι άλλοι καλύτερα, μόνο που η κοινωνία μας βουλιάζει στην ανυποληψία. Τότε αρχίζουμε τους αναθεματισμούς, του τύπου ότι φταίει η χρόνια σκλαβιά στους Τούρκους, ή οι πολιτικοί μας που είναι όλοι κλέφτες και διεφθαρμένοι, ωσάν να μη τους εκλέξαμε εμείς αλλά η ...CIA ή οι Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες!
Έτσι από χθες βλέπουμε τα χάλια μας στις κοινοβουλευτικές επιτροπές των σκανδάλων όπως αυτό της siemens τους εκπροσώπους μας να παίζουν θέατρο με σκοπό να αυτοκαταργήσουν την εξέλιξη της έρευνας, ώστε στο τέλος κατά την πάγια τακτική μας, να μην τιμωρηθεί κανείς!
Πρώτο σκάνδαλο με αυτούς είναι ότι η Βουλή σήκωσε μπαϊράκι και δεν δέχτηκε ουσιαστικές περικοπές απολαβών στα μέλη της, σε προκλητική αντίθεση με αυτές του λαού!
Δεύτερο σκάνδαλο είναι η βουλευτική ασυλία και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, μαζί με τη συντήρηση της αναχρονιστικής πρόβλεψης του Συντάγματος από κάθε μέχρι τώρα αναθεώρηση.
Τρίτο σκάνδαλο είναι η βούληση των κομμάτων και των μελών τους μέσα σ’ αυτές τις επιτροπές που δεν κινούνται από ήθος, αλλά από την ειλημμένη τους απόφαση να βγάλουν λάδι την παράταξή τους και τους δικούς τους.
Στη Βρετανία όμως πρόσφατα ένας εργατικός αποπέμφθηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση επειδή δήλωσε στα έξοδά του ένα ποσό ως μίσθωμα ενοικίασης κατοικίας που όμως ανήκε σε δικό του οικογενειακό πρόσωπο. Πιο πριν κάτι παρόμοιο συνέβη με έναν της κυβέρνησης που ενώ διέμενε με τον ...δικό του, δήλωνε την οικία στην οποία φιλοξενείτο –αφού συζούσε- ως ενοικιαζόμενο διαμέρισμα για να δικαιολογήσει έξοδα... Χθες παραιτήθηκε πρώην υπουργός των εργατικών και νυν μεγαλοστέλεχος του κόμματος, επειδή... η γυναίκα του(!) τα έφτιαξε με τον αστυνομικό που το κράτος διέθεσε για να τους φυλάει. Ο Θεός να μας φυλάει δηλαδή! Ούτε καν ο ίδιος δεν το έκανε. Μάλλον ο ίδιος ήταν το θύμα αυτής της κατάστασης!!!
...Και μετά από αυτά προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα μιας χώρας που έδωσε τα φώτα της ηθικής που είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη πολιτισμού! Απογοήτευση! Όχι δεν είπε κανείς ότι σε άλλες χώρες δεν υπάρχει διαφθορά, ότι τάχα εμείς την εφεύραμε κι έχουμε την αποκλειστικότητά της, λέμε όμως ότι εδώ υπάρχει ανοχή, διάθεση συγκάλυψης από όλους μας, γιατί την εγκρίνουμε και αύριο θα είμαστε εμείς σ’ αυτή τη θέση. Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια δηλαδή, αυτή είναι η δική μας ηθική. Εκεί εξαντλούνται οι εθνικές μας αρχές.
Να τις χαιρόμαστε λοιπόν τις αρχές μας και τη χώρα μας, αυτή που φτιάξαμε, ώστε σ’ αυτή να ζούμε. Ορίστε «παραγράφηκαν τα αδικήματα για το Βατοπέδι»! Ικανοποιημένοι τώρα; Είναι βέβαιη η ύπαρξη του σκανδάλου. Κάποιοι τα πήρανε χοντρά κι εμείς τους παρακολουθούσαμε σαν κορόιδα. Ο νόμος όμως τους προστάτευσε –παραγραφή-. Η δικαιοσύνη τους απήλλαξε, αφού τους παρέδωσε στην κοινωνία καθαρούς από κάθε κατηγορία. Εκείνοι νιώθουν ότι η επιλογή της κλεψιάς δικαιώθηκε και μάλιστα μας βγάζουν τη γλώσσα που νομίζαμε ότι θα τους τιμωρούσαμε, τα κλοπιμαία δικά τους με τη βούλα κι εμείς σκεφτόμαστε να κάνουμε το ίδιο, γιατί αν συνεχίσουμε με το σταυρό στο χέρι θα είμαστε οι βλάκες της υπόθεσης. Τόλμα μάλιστα να τους αποκαλέσεις κλέφτες. Σε τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί και σε κλείνουν μέσα για συκοφαντική δυσφήμιση και ...ασέβεια προς την απόφαση του δικαστηρίου!!!
Εξανίσταμαι!
Θέλω να φύγω να πάω αλλού και σε κανένα να μην αποκαλύψω ότι ανήκω σ' αυτό το έθνος, σ' αυτή τη χώρα!
Ούτε θέλω να είμαι για πάντα το θύμα, ούτε όμως θέλω να συμβιβαστώ. Τι να κάνω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου