Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

φαινόμενο θερμοκηπίου




Κοσμογονικές αλλαγές στον πλανήτη. Ξεπαγώνει ο Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός! Οι χώρες που έχουν πρόσβαση σ' αυτόν άρχισαν να διαγκωνίζονται για τα συμφέροντά τους σ' αυτόν. Αιώνιοι πάγοι δεν επέτρεπαν τα πλοία να επικοινωνούν μέσω αυτού από ατλαντικό σε Ειρηνικό και αντίστροφα. Τώρα όμως φαίνεται ότι οι θαλάσσιοι δρόμοι ανοίγουν. Κι αυτό όχι σταδιακά σε διάστημα αιώνων, ούτε καν δεκαετιών. Τα τελευταία τέσσερα περίπου χρόνια το άνοιγμα είναι ορατό. Κάποιοι όμως επιμέουν ότι δεν υπάρχει το φαινόμενο του θερμοκηπίου κι άρα η θερμοκρασία το πλανήτη δεν ανεβαίνει... Μιλάμε για πράγματα που τα βλέπουμε όλοι μας δια γυμνού οφθαλμού, αλλά δεν μπορούμε να τα αποδείξουμε. Με αποτέλεσμα να ισχύει το "ότι δεν βλέπεις, δεν υπάρχει".
Φυσικά δεν αποκλείω να παίζονται χοντρά παιχνίδια ακόμα και πίσω από τους πράσινους φόρους. Όπου υπάρχουν λεφτά υπάρχουν κι επιτήδιοι. Φυσικά κι υπάρχει η τάση της παγκοσμιοποίησης και της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αλλά το συνωμοσιολογικό σενάριο που θέλει οι ισχυροί γι' αυτό το λόγο να κινούν τα νήματα του κόσμου πίσω από ένα κοινό κέντρο εξουσίας μοιάζει πιο φαντασιόπληκτο κι άρα απίθανο, από το σενάριο του να θέλουν οι μεγάλοι καπιταλιστές να καλύψουν το πρόβλημα των επιβλαβών καυσαερίων των βιομηχανιών τους στον αέρα που αναπνέουμε.

Τέλειωσε το χειροποίητο μπιλλιάρδο



Ναι είναι πραγματικότητα.
Το μπιλλιάρδο είναι έτοιμο και για να παίξει αλλά και για να τραβήξει τα βλέματα.
Τώρα πια με την ποδιά γύρω γύρω για να μη φαίνεται γυμνό και την ξύλινη επένδυση των σιδερένιων ποδιών. Βαμένο σε σκούρο χρώμα. Εδώ δεν έχει στεγνώσει ακόμα. Επίσης -κάτι που δεν φαίνεται- οι μπάλες που έπεσαν στις τρύπες, μαζεύονται σε μια μεταλική ράγα, επενδυμένη με τσόχα- κατά μήκος της μεγάλης πλευράς.
Σας το παραδίδω κατάκοπος και κουρασμένος 2 ώρες μετά τα μεσάνυχτα και πάω για ύπνο. Καλημέρα!
Αποστολή εξετελέσθη και μάλιστα χρησιμοποιώντας παροπλισμένα υλικά -ανακύκλωση βλέπετε-!
Και λεπτομέρεια με swarovski! Aπό φωτιστικό... περίσσευαν... Μη το πείτε στη γυναίκα μου! Αστειεύομαι βέβαια!

ΥΓ Δεν είπα όμως ότι δεν θα επανέλθω με το μπιλλιάρδο με νέες εκπλήξεις... Γιατί όταν λέω ότι τέλειωσα, δεν το πολυεννοώ. Οψόμεθα!

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Τα παιδιά του 0,9


Όλοι γελάσαμε με την είδηση των εισακτέων σε ΤΕΙ με βαθμό κάτω από... 1! http://www.madata.gr/diafora/panelladikes/74159.html, http://www.cosmo.gr/News/285605.html, http://www.argoliki.gr/index.php/epikairotita/koinonia/baseis-2010-se-megali-ptosi-se-tei-me-09.html, http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=867:-09-&catid=77:paideia&Itemid=177.

Αν μη τι άλλο όμως αυτό είναι ένας καθρέφτης της ποιότητας της παιδείας μας που βγάζει παιδιά με γνώσεις... 0,9. Τα αντίστοιχα παιδιά όμως λοιδορήθηκαν πολύ από όλους μας και καθώς διανύουν μια ευαίσθητη ηλικία, θα ήθελα να στραφώ σ’ αυτά και να τους πω να μην ακούν αυτά που λέμε εμείς οι «έξω από το χορό», που το παίζουμε τζάμπα μάγκες.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να πάρει 0,9:

  1. Κάποιοι πάνε να γράψουν για να πάρουν πχ άδεια από το στρατό και παραδίνουν λευκή κόλλα. Ε κάποιος από αυτούς βαρέθηκε να περιμένει μία ώρα μέχρι να παραδώσει την κόλλα και έγραψε και δύο γραμμές που άξιζαν το 0,9...
  2. Δεν ήθελε το παιδί να διαβάσει και φυσικά πήγε απροετοίμαστο. Ποιες όμως είναι οι πραγματικές αιτίες που το παιδί δεν κατάφερε η εκπαίδευση να το κερδίσει; Μήπως αδιαφορία από το σχολείο; Μήπως ανισορροπίες της εφηβείας που για τους καθηγητές-παιδαγωγούς(;) είναι ψιλά γράμματα;
  3. Υπάρχει όμως και η κατηγορία των παιδιών που δουλεύουν ή η οικογένειά τους –μπορεί πχ. να είναι τσιγγάνοι- δεν τα προωθούν, ίσως και τα αποτρέπουν από το διάβασμα. Παιδιά εγκαταλειμμένα από γονείς και χωρίς καθοδήγηση που κανείς δεν στάθηκε δίπλα τους κι ούτε λόγος για πληρωμή φροντιστηρίων.
  4. Τέλος σκέφτομαι και τα παιδιά με τα μαθησιακά προβλήματα που κι αν θέλουν ακόμα δεν μπορούν να γράψουν τίποτα, αφού το εκπαιδευτικό σύστημα δεν τους παρέχει εξειδικευμένη διδασκαλία αλλά τα αφήνει μόνα τους να παλεύουν στα βαθιά με αναμενόμενο αποτέλεσμα να πνιγούν. Το ίδιο λοιπόν το σύστημα που φταίει, αντί να απολογείται τα λοιδορεί κι από πάνω...

Τέλος αναρωτιέμαι γιατί τόσο όψιμα ασχοληθήκαμε όλοι με το θέμα, καθώς επί δεκαετίες αυτός ήταν ο κανόνας κάθε χρόνο στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Όχι δεν μιλάμε για ένα φετινό φαινόμενο. Με εξαίρεση τα τελευταία 2-3(;) χρόνια που επιβλήθηκε η βάση του δέκα από την υπουργό Γιαννάκου, πάντα έτσι ήταν τα πράγματα και κανείς δεν μιλούσε. Άλλωστε το θέμα είναι να κρύψουμε τα παιδιά του 0,9, ώστε να μη μας βγαίνουν στη μόστρα των αποτελεσμάτων ή να τα βοηθήσουμε να ξεκολλήσουν; Τελικά τι θέλουμε για τα παιδιά αυτά, να τα τιμωρήσουμε κλείνοντάς τους την πόρτα ή να τους δώσουμε μια ευκαιρία σε ένα ΤΕΙ που καλώς ή κακώς το έχουμε, το πληρώνουμε αλλά δεν πάει κανείς σ’ αυτό να σπουδάσει; Αν το παιδί πάρει την απόφαση να διαβάσει, θα πάρει πτυχίο, αν όχι απλώς δεν θα πάρει!

Συγκίνηση από την είδηση της μαμάς που "ανέστησε" το νεκρό μωρό της


Συγκινητική η είδηση της Αυστραλής που γέννησε αγοράκι –της είπαν ότι είναι νεκρό- κι εκείνη όταν το πήρε στην αγκαλιά της εκείνο άρχισε να αναπνέει και άνοιξε τα μάτια του. Πραγματικά σκέφτεσαι ότι η μητρική αγκαλιά δίνει ζωή και... ανασταίνει κι από τους νεκρούς! Όλα αυτά με μια δόση συναισθηματικής υπερβολής.

Εγώ όμως έμεινα στην άλλη πλευρά του συμβάντος κι η οποία δεν είναι αισιόδοξη κι ελπιδοφόρα αλλά απογοητευτική και ανησυχητική. Άλλωστε πρόσφατα στην Τουρκία μάθαμε ότι νεκρός που θάφτηκε, δεν ήτανε νεκρός διότι φώναζε εις ώτα μη ακουόντων από τον ...τάφο του! http://alkaioslarsinos.blogspot.com/2010/07/blog-post_14.html

Πώς γίνεται γιατροί να χαρακτηρίζουν νεκρό κάποιον που δεν είναι! Είναι τόσο λεπτά τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου; Κι όμως η απόστασή τους είναι χαώδης, καθώς οι δύο καταστάσεις είναι ο ορισμός της αντιθετικότητας. Φταίει κάποια επιπολαιότητα των υπευθύνων ή πράγματι η επιστήμη σηκώνει τα χέρια σε τέτοιες καταστάσεις; Αν σήμερα γίνονται τέτοια, τότε στο παρελθόν με το χνωτισμένο καθρεφτάκι, πόσοι άνθρωποι πρέπει να θάφτηκαν ζωντανοί; Υπάρχουν μελέτες ποσοστών τέτοιας ιατρικής αστοχίας; Δηλαδή πόσες επί τοις εκατό πιθανότητες υπάρχουν να κάνει λάθος ο γιατρός που μου αναγγέλλει το θάνατο του παιδιού μου!

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Αποτελέσματα πανελλαδικών



Πανζουρλισμός με τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων όπως κάθε χρόνο. Τα αποτελέσματα ανάγονται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες σε εθνικό θέμα και κορυφαίο θέμα της κοινωνικής μας επικαιρότητας. Όσοι δεν πέρασαν νιώθουν ότι το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον τους κι ότι έχασαν τα πάντα, ενώ βέβαια δεν είναι καθόλου έτσι. Μια μάχη έχασαν όχι τον πόλεμο. Μάλλον όμως τα τελευταία χρόνια όλοι περνάνε, το θέμα είναι απλώς ΠΟΥ περνάνε.

Όσοι πέρασαν έχουν να λένε ότι... «ΠΕΡΑΣΑΝ!» Από μόνο του αυτό είναι μια επιτυχία. Είναι;;;; Δηλαδή ο στόχος είναι απλώς να σπουδάσεις κάτι –οτιδήποτε- και κάπου –οπουδήποτε-; Γιατί; Για να πεις απλώς στους γύρω σου ότι ΠΕΡΑΣΕΣ! Περαστικά! Για να πείσεις τον εαυτός σου ότι κάτι κατάφερες; Μα είναι μία ουτοπία! Αξίζει να σπουδάσεις κάτι που θέλεις και αγαπάς. Για τους γονείς αξίζει να ξοδέψουν για να σπουδάσουν κάτι χρήσιμο τα παιδιά τους κι όχι για να πουν στους συγγενείς και φίλους ότι τα παιδιά τους πέτυχαν, ούτε για να κάνουν απλώς τα παιδιά τους «φοιτητική ζωή» δηλαδή αραλίκι, καφέ και ελεύθερη –από τη γονική επίβλεψη- ζωή ενήλικου!

Λίγη ψυχραιμία και απλή λογική δεν βλάπτει αυτές τις μέρες της έξαψης!

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

καταιγίδα βίας, πόνου, διαστροφής και φρίκης



70χρονος ο ένας, 41χρονος ο άλλος. Παιδόφιλος ο ένας, παιδόφιλος, βιαστής και φονιάς ο άλλος. Και οι δύο γνωστοί της οικογένειας και ως εκ τούτου υπεράνω πάσης υποψίας. Έλληνας ο ένας, αλλοδαπός ο άλλος. Έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι «υπερπατριώτες» να εξαπολύουν μύδρους ενάντια στους ξένους που διαφθείρουν τη χώρα μας. Αποσιωπώντας παράλληλα ότι και το θύμα του αλλοδαπού ήταν γόνος αλλοδαπής οικογένειας.

Φταίει η ζέστη, ο πανσεξουαλισμός, ο κορεσμός από φυσιολογικό σεξ που υπάρχει παντού αφειδώς στη διάθεσή μας διά της πορνογραφίας, ώστε να ωθούμαστε σε πιο ακραίες και διεστραμμένες μορφές;

Ας προβληματιστούμε όλοι. Μήπως όλοι γινόμαστε σιγά-σιγά υποψήφιοι δράκοι; Ποιο κοινωνικό, ψυχολογικό «μικρόβιο» είναι αυτό που δουλεύει μέσα μας κι ανάμεσά μας; Πάντως τόσο πόνο δεν τον αξίζουν οι γύρω μας –μικροί ή μεγάλοι-. Και τόσο ξεπεσμό δεν τον αξίζει η προοδευμένη εποχή μας, ο πολιτισμός μας.


Έργα-μνημεία κακίας στη Ν. Σμύρνη



Συγκλονιστική η κακία που εκδηλώθηκε από κάποιους ανθρώπους που έβγαλαν τα ζωώδη –πανθηρικά- ένστικτα τους.

Δεν πήραν ποτέ το μηχάνημα να περιποιηθούν τον κήπο της ανήμπορης γειτόνισσας αλλά έκαναν τόση δουλειά, φαντάζομαι θα ίδρωσαν –μέρες Αυγούστου που διανύουμε- για να καταστρέψουν ένα γήπεδο και μάλιστα το δικό τους γήπεδο! Δεν ξέρω αν συσχετίζεται με τις γροθιές των άλλων στον δικό τους προπονητή! Όμως δέστε η κακία πόσους μπορεί να κινητοποιήσει για να υψώσουν ανάχωμα στους «εχθρούς»! Οι εχθροί αυτοί όλοι ξέρουμε ότι είναι άνθρωποι της ίδιας υπερπόλης, απλώς υποστηρίζουν άλλη ομάδα με άλλα χρώματα. Πολύ περισσότερο δε, που αυτή η ομάδα θα παίξει με μια ξένη εκπροσωπώντας τη χώρα μας. Την χώρα όλων μας...

Άλλοι βγάζουν το άχτι τους σε τράπεζες, κάδους, φανάρια, άλλοι σε τοίχους, άλλοι στους συνανθρώπους τους αδιακρίτως κι άλλοι σε πάγκους, γκολπόστ και γκαζόν... Μήπως τρελαθήκαμε; Μήπως σαν κοινωνία χάσαμε κάθε έννοια ηθικής αγάπης στους γύρω μας και κοινωνικής συνείδησης;

Συμπολίται γρηγορείτε! Δεν ξέρω τι σημαίνει και πού μπορεί να φτάσει, αλλά εγώ «ανησυχώ», σαν τους αμέτρητους ανησυχούντες πολιτικούς των τηλεοπτικών παραθύρων.

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Χορταριάζει και η άσφαλτος στο γήπεδο της Τερψιθέας

Εικόνες ντροπής για πολιτισμένη χώρα. Ίσως μας πουν ότι την περασμένη 4ετία έβαλαν την περίφραξη. Σωστά! αφού έχουμε περίφραξη θέλουμε και να παίξουμε; Πολλά ζητάμε!



Προεκλογική περίοδος και οι δήμαρχοι φυτεύουν γήπεδα. Στην Τερψιθέα όμως που ανήκει στο Δήμο Λάρισας υπάρχει γήπεδο μπάσκετ, βόλλευ, τέννις κτλ. Αλλά εκεί φυτρώνουν αγριόχορτα μέσα στο... ασφαλτοστρωμένο τεραίν!!!

Βρε Δήμαρχε, ούτε τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές δεν ευαισθητοποιείστε! Ο εξοπλισμός έχει σκουριάσει, τα πάντα έχουν χορταριάσει, τα μπάζα από την προηγούμενη τετραετία ακόμα δεν έχουν απομακρυνθεί από τη ρακέτα της μπασκέτας, τα φιλέ έχουν εξαφανιστεί αφήνοντας μερικά ξεφτισμένα κουρέλια. Ποιος πιστεύει πραγματικά ότι ένα γήπεδο ανοιχτό στο κοινό μπορεί να συντηρείται... μόνο του! Όσο πολιτισμένη χρήση κι αν του κάνουν οι κάτοικοι, είναι φύσει αδύνατο. Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο!

Αυτή τη στιγμή το αίτημά μου βέβαια είναι για μία φορά την τετραετία και βλέπουμε για ετήσια συντήρηση.

Χαλίκια που αν τα πατήσεις παίζοντας, θα ρολλάρεις σαν να φοράς rollers. Έπειτα πέφτοντας, αυτά θα μπουν μέσα στο γόνατό σου και θα πρέπει να σου τα βγάλουν με τσιμπίδα! Αφήστε που χτυπώντας την μπάλα κάτω αυτή κάνει γκέλα και πάει αλλού. Με τα μυτερά κοματάκια τούβλου που υπάρχουν οι μπάλες μπάσκετ σκίζονται.

Αυτό το γήπεδο είναι στο πρόγραμμα για να χρησιμοποιηθεί για τους Μεσογειακούς αγώνες;

Μυτερά τουβλάκια δίπλα στη ρακέτα του μπάσκετ. Στην Τουρκία όμως σε λίγες μέρες θα παίζει Μουντομπάσκετ!

Αντί για αθλούμενους χόρτα. Στην Τερψιθέα μένουν και πολλοί ξένοι στρατιωτικοί του ΝΑΤΟ. Φαντάζεστε τι θα έχουν να διηγούνται στις πατρίδες τους για τον πολιτισμό μας και τον αθλητισμό μας...

Ο ορισμός της εγκατάλειψης

Παίζοντας βόλεϋ, εδώ κάνεις χορταστικές βουτιές...

Είμαστε αριστοκρατική γειτονιά, έχουμε και τένις!!!

Από αυτή τη γραμμή κάνεις το σερβίς παίζοντας τένις.

// Φτάνουν αυτές οι να βάλω κι άλλες. Διότι και πριν από δύο χρόνια που είχα αναρτήσει παρόμοιες φωτογραφίες, δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Αλλά τότε δεν είχαμε εκλογές. Θα μου πείτε βέβαια ποιος -από το Δήμο- διαβάζει τα blog των δημοτών, για να τα δει! Τουλάχιστον ας έκαναν μια βόλτα ως τη γειτονιά μας.

// Καμία απάντηση από το Δήμο όλων των Λαρισαίων;

ΥΓ. Ίσως εμμέσως να μας λένε να πάμε στο ιδιωτικό sport center της Τερψιθέας. Κλέφτες θα γίνουν οι άνθρωποι!

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Καλοκαιρινά νεύρα που καταλήγουν σε κλωτσοπατινάδες (πυξ λαξ)


Θλιβερά τα γεγονότα στο ΟΑΚΑ στα πλαίσια του επίσημου φιλικού "Ακρόπολις", στα πλαίσια της προετοιμασίας των Εθνικών ομάδων για το Μουντιάλ του Μπάσκετ.

Η ζέστη είναι κακός σύμβουλος σε τέτοιες περιπτώσεις όπου αντιδρούμε εν θερμώ. Συγκρούσεις θα υπάρχουν πάντα μεταξύ των ανθρώπων. Περιμένοντας στην ουρά του σούπερ μάρκετ, της τράπεζας ή μιας δημόσιας υπηρεσίας, οδηγώντας το αυτοκίνητό μας ή απλώς ζώντας σε ένα σπίτι δίπλα σε ένα ...άλλο σπίτι (σχέσεις γειτονίας). Απλώς εκείνη την ώρα χρειαζόμαστε ψυχραιμία για να μην κάνουμε ή πούμε κάτι για το οποίο θα μετανιώσουμε στη συνέχεια.

Εκτός όμως από την αντίδραση της στιγμής καταλύτες στην εκρηκτική αντίδραση γίνονται άνθρωποι που έχουν μάθει να μη σέβονται την τάξη, τη νομιμότητα, τις αρχές, την ηθική και τελικά το διπλανό τους. Αυτοί είναι συνήθως παιδιά που μεγάλωσαν από γονείς που ήταν τέτοιοι και οι οποίοι τους έκαναν όλα τα χατίρια, ώστε τελικά να νιώσουν ότι αυτοί είναι το κέντρο του σύμπαντος κι όλοι οι άλλοι οφείλουν να κάνουν στην μπάντα για να περάσουν -μέριασε βράχε να διαβώ...-.

Στο χθεσινό αγώνα υπήρχε ένταση για εθνικούς, προσωπικούς λόγους, λόγω της ζέστης και λόγω της έντασης ενός πολωμένου αγώνα. Εκεί βρέθηκε κι ένας αρχηγός –ο προπονητής της Σερβικής ομάδας- να διδάξει στους υφισταμένους του ανυπακοή και περιφρόνηση προς τους θεσμοθετημένους «άρχοντες του γηπέδου» παρά την υποτιθέμενη ωριμότητα της ηλικίας του. Δεν εξετάζω αν ήταν δίκαιες οι ενστάσεις του προς τη διαιτησία –άλλωστε δεν είδα τον αγώνα- αλλά το πώς οφείλει να φέρεται ένας «επαγγελματίας» προπονητής σε δύσκολες στιγμές. Αυτό πέρασε το μήνυμα στους νεότερους –κι άρα πιο επιπόλαιους και θερμόαιμους παίκτες- να φερθούν κι εκείνοι οπαδικά. Την ευκαιρία δεν έχασε ο νεαρός Τεόντοσιτς, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος – καταλύτης που λέγαμε προηγουμένως. Όλη την προηγούμενη χρονιά παρατήρησα ότι ο χαρακτήρας αυτού του παιδιού είναι ότι απεχθάνομαι. Τον έχουμε πιάσει σε αργή κίνηση στο περσινό πρωτάθλημα, να χτυπάει ύπουλα κοιτώντας αλλού και να απομακρύνεται κάνοντας τον ανήξερο στη συνέχεια ή προσποιούμενος το θύμα –ζητώντας και τα ρέστα δηλαδή- ή ακόμα προσποιούμενος τον ιππότη, σπεύδοντας να σηκώσει αυτόν που επίτηδες και δόλια έριξε κάτω σαν αυτός να μην είδε τίποτα... Αυτή η γλοιώδης , ύπουλη συμεριφορά –ανεξάρτητα από μπασκετικό ταλέντο- νομίζω ότι είναι κάτι που απωθεί και εκνευρίζει όλους μας.

Σε παρόμοιες περιπτώσεις μπροστά σε τέτοιους ανθρώπους είναι δυνατό να βρεθούμε όλοι μας, ώστε «εκεί που σου χρωστούσαν, να σου πάρουν και το βόδι» που λέει κι η αγροτικής έμπνευσης παροιμία. Αυτή η αηδιαστική και ιταμή συμπεριφορά είναι δυνατό να σου ανεβάσει το αίμα στο κεφάλι και να βρεθείς και στη φυλακή, πράγμα που σίγουρα μετά θα μετανιώσεις. Έτσι τα ΜΜΕ έπειτα περιγράφουν ένα έγκλημα «δια ασήμαντον αφορμήν»! Αλλά στην πραγματικότητα δεν φταίει το ψύλλου πήδημα μιας στραβοτιμονιάς, ενός άστοχου λόγου ή ενός λανθασμένου μαρκαρίσματος αλλά η προσωπική περιφρόνηση λόγω και έργω που είναι προσβλητική για την απαραίτητη αξιοπρέπειά μας αλλά και για τον απαραίτητο αυτοσεβασμό μας. Με ενοχλεί που σε τέτοιες περιπτώσεις στο τέλος δεν μένει ότι ο Α επιτέθηκε στον Β αναιτίως, αλλά ότι ο Α και ο Β πιατήκανε στα χέρια σαν τα κοκόρια... κι εμεί οι υπόλοιποι παρακολουθούμε χλευάζοντες και κρατώντας ίσες αποστάσεις... Συχνά αυτή η υπεραπλουστευτική ισοπεδωτική αντιμετώπιση, αδικεί τον αδικημένο και δυστυχώς όψιμα μετανοημένο εγκληματία.

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Νέα από το μπιλλιάρδο που σιγά-σιγλα ολοκληρώνεται



Το καλοκαίρι προχωράει και βαίνει προς το τέλος του αλλά το χειροποίητο μπιλλιάρδο μου δεν σταμάτησε. Σιγά-σιγά ολοκληρώνεται.

Από την προηγούμενη αναφορά, μέχρι σήμερα έχει μπει η κουπαστή και τώρα κομμάτι-κομμάτι προστίθεται και η ποδιά γύρω-γύρω.
Να το πρώτο βήμα:

Εδώ έχουν μπει οι οριζόνιες ξύλινες επενδύσεις (κουπαστές) και λείπουν τα σημεία των έξι τρυπών (τσεπών).

Εδώ έχουν μπει και οι γωνίες επενδυμένες με δέρμα (τεχνόδερμα).

Υπενθυμίζω ότι όλα τα υλικά (αυστηρός όρος) είναι ανακύκλωση υλικών που μου ήταν άχρηστα για χρόνια. Έτσι αποκόπηκαν κι έγιναν χρήσιμα. Ως τώρα τίποτα δεν αγοράστηκε, εκτός από την τσόχα και τα λάστιχα στ bumbers (μαξιλάρια) για τις σπόντες. Όπως επίσης κάποιες βίδες (όταν μου τέλειωσαν αυτές που είχα) κι άλλα τέτοια που συνιστούν αμελητέο ποσοστό και αμελητέο κόστος.


Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Καλοκαιρινά Χριστούγεννα και πάλι το 15Αύγουστο

Είπαμε ότι πλησιάζουν Δημοτικές Εκλογές και οι δήμαρχοι κάνουν ότι μπορούν για να δείξουν έργο ώστε να επανεκλεγούν.
Η φωτογραφία δείχνει ότι ο Λαρίσης υπερέβαλε εαυτόν με Χριστουγεννιάτικα στολίδια μέσα στο καλοκαίρι.
Όμως όχι τα φαινόμενα απατούν. Απλώς όπως και παλιότερα επεσήμανα, τα Χριστουγεννιάτικα στολίδια μένουν πλέον όλο το χρόνο περιμένοντας τα επόμενα.

Με συγχωρείτε όμως φίλοι μου αλλά μέσα στο καλοκαίρι που σκάει ο τζίτζικας, να βλέπεις ξεθωριασμένα Χριστουγεννιάτικα που τα έκαψε ο ήλιος, βγάζεις...σπυράκια. Έλεος κύριοι δήμαρχοι, προτιμώ να μην έχουμε το Δεκέμβριο στολίδια, παρά να τα βαριόμαστε όλο το χρόνο καθώς κρέμονται διαλυμένα από αέρηδες και μπόρες.




Η φωτο είναι της τρέχουσας εβδομάδας. Φρέσκο πράγμα.

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

...κι άλλα παρόμοια νέα!

Κόσμος

Αντιγραφή από το www.skai.gr :



132 νεκροί από καύσωνα στην Ιαπωνία

Υψηλό βαρομετρικό πάνω από τον Ειρηνικό από τα τέλη Μαΐου

17/08/2010 | 13:35 Τελευταία Ενημέρωση 13:36 17/08/2010

Κύμα καύσωνα πλήττει από τα τέλη Μαΐου την Ιαπωνία όπου 132 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και 31.579 έχουν νοσηλευτεί, ανακοίνωσε η Υπηρεσία Διαχείρισης Πυρκαγιών και Καταστροφών.

Η θερμοκρασία σήμερα Τρίτη στην Ιαπωνία ξεπέρασε τους 35 βαθμούς Κελσίου σε πολλές περιοχές.

Μόνο τον Ιούλιο, 17.680 άνθρωποι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με προβλήματα εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών, οι 94 από τους οποίους πέθαναν.

Σύμφωνα με την Υπηρεσία Διαχείρισης Πυρκαγιών και Καταστροφών, το 48% των νοσηλευθέντων είναι ηλικίας άνω των 65 ετών.

Η Μετεωρολογική Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι το κύμα καύσωνα συνεχίζει να πλήττει το μεγαλύτερο μέρος της Ιαπωνίας λόγω ενός υψηλού βαρομετρικού στον Ειρηνικό Ωκεανό.

http://www.skai.gr/news/world/article/150048/132-nekroi-apo-kaysona-stin-iaponia-/

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα συνεχίζουν και... επαυξάνουν








Στο Πακιστάν τις πλημμύρες διαδέχεται η χολέρα (http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1854787),


ενώ στη Ρωσία ο καύσωνας αντικαθίσταται από τις καταιγίδες (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=25090948). Μάλλον δεν πάμε καθόλου καλά!

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Το πνεύμα το Ηρώδη -πάλι- στην Κίνα.



Νέα επίθεση, εναντίον παιδιών, πάλι στην Κίνα, σημειώθηκε πριν από λίγες μέρες στην πόλη Ζίμπο της επαρχίας Σαντόνγκ. Οι τοπικές αρχές και η αστυνομία αρνήθηκαν κάθε σχόλιο. Επίσης δεν υπάρχουν πληροφορίες από τα νοσοκομεία της πόλης. Σύμφωνα με τους κατοίκους της πόλης, τρία ή τέσσερα παιδιά σκοτώθηκαν και αρκετά τραυματίστηκαν.

Από τον Μάρτιο ως τον Μάιο, 17 άτομα--τα 15 παιδιά--σκοτώθηκαν σε επιθέσεις εναντίον σχολείων στην Κίνα. Στις επιθέσεις αυτές τραυματίστηκαν περισσότεροι από 80 άνθρωποι.

Δύο από τους δράστες καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν, ενώ άλλοι δύο αυτοκτόνησαν μετά τις επιθέσεις.

Τι γίνεται μ' αυτούς τους Κινέζους. Μάλλον δεν θα τους καταλάβουμε ποτέ εμείς οι δυτικοί. Τρώνε έμβρυα -εκτός από φίδια σκορπιούς κι άλλα συμπαθή ζωύφια-, σκοτώνονται ομαδικά κατά χιλιάδες και εσχάτως επιτίθενται ομαδικά στα σχολεία των βλασταριών τους! Κατά τα άλλα αγόρα σαν την volvo, είδη κατέχουν το εμπόριο παγκοσμίως σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές και προμηθεύουν δυτικές βιομηχα΄νιες αιχμής στην τεχνολογία.