Ας πληροφορήσει κάποιος κι εμένα τον αδαή και ανυποψίαστο: Γιατί η πολιτική ηγεσία –η κυβέρνηση- δεν δίνει εντολή στα όργανα της τάξης να επιβάλλουν τις αποφάσεις των δικαστηρίων στα λιμάνια κι όπου αλλού καταπατείται το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας από μικρή αλλά δραστήρια ομάδα συνδικαλιστών;
Δεν μπορεί; Δεν κατανοώ το γιατί!
Φοβάται το πολιτικό κόστος; Μα μάλλον η κοινωνία δεν στηρίζει τους αντάρτες.
Είναι στρατηγική της επιλογή; Μα είναι αντισυνταγματική, αντικοινωνική κι ενάντια στα συμφέροντα της χώρας: Τουρισμός, εμπόριο, κοινωνία!
Κι επί τη ευκαιρία, αυτό το κόμμα, το κόμμα του ΠΑΜΕ, που αυτοανακηρύχτηκε ο φύλακας άγιος των εργατών ερήμιν αυτών, μήπως τα τελευταία χρόνια δεν παίζει με τους κανόνες της προεδρευομένης Δημοκρατίας της χώρας. Κάποτε ήταν στην παρανομία –κακώς-, νομιμοποιήθηκε –καλώς- και τώρα επιστρέφει στην παρανομία όντας νομιμοποιημένο!!! Δεν γεμίζουνε ταξί κι όμως έχουν το θράσος να αυτοανακηρύσσονται εκπρόσωποι των εργατών της χώρας. Θέλει πολύ θράσος και αυθαιρεσία που δεν τους λείπει.
Όμως παρόλα αυτά δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι στρέφονται εναντίον τους. Έχουμε νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση που πρέπει να μας υπερασπιστεί απέναντι στην αυθαιρεσίες τους. Γιατί τους χαϊδεύουμε και τους παρακαλάμε να φύγουν;
Αν αυτό το κόμμα δεν αποδέχεται εμπράκτως τους κανόνες της Δημοκρατίας μας, ας φύγει μόνο του στην παρανομία κι αν δεν το κάνει η Δημοκρατία μας έχει την υποχρέωση να το κάνει.
Αν τα λιγοστά στελέχη αυτού του κόμματος κάτω από τη σημαία του ΠΑΜΕ, δεν συμμορφώνονται με τις δικαστικές αποφάσεις, τους νόμους και το σύνταγμα, γι’ αυτό υπάρχουν τα όργανα της τάξης, για να περιφρουρούν τη νομιμότητα κι όχι βέβαια για πολιτικές διώξεις.
Η τελική ευθύνη είναι της κυβέρνησης που όμως φαίνεται να διακατέχεται από ένα σύνδρομο Ερινυών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου