Δυστυχώς σήμερα δεν μπόρεσα να ξυπνήσω τεντώνοντας τα χέρια μου ράθυμα και εισπνέοντας άνοιξη. Σήμερα πενθούμε όλοι κι όχι μόνο η ΟΤΟΕ που κήρυξε 24ωρη απεργία.
Στο μυαλό όλων μας γυρίζει η έγκυος κοπέλα που έφτασε ως την μπαλκονόπορτα αλλά δεν μπόρεσε να σωθεί, οι δύο άλλοι υπάλληλοι που έμειναν στη σκάλα δηλητηριασμένοι από τους τοξικούς καπνούς.
Η γιορτή, η διαμαρτυρία του απλού λαού χρωματίστηκε κι ακυρώθηκε μέσα στους καπνούς των δολοφονιών.
Η χώρα για άλλη μια φορά δυσφημίστηκε κάνοντας μάλλον χειρότερη την κάκιστη ήδη εικόνα της κι άρα και τη θέση της προς τα έξω. Κινδυνεύει όμως κι εσωτερικά η σταθερότητα, σε μια εποχή που τη χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε να διαλυθούμε. Την ώρα του πολέμου, το μόνο που σου λείπει είναι να λιποτακτήσουν οι στρατιώτες, υποψιαζόμενοι ξένους πράκτορες στις τάξεις τους και να λιποψυχήσουν οι στρατηγοί...
Σήμερα με την απόσταση του 24ώρου και λίγο πιο ψύχραιμα από τη χθεσινή συναισθηματική μας πρώτη αντίδραση, θέλω να βάλω σε τάξη ξεκάθαρα την κατάσταση όπως προκύπτει από την σχετικά ψύχραιμη κριτική μας θεώρηση.
1. Κάποιοι που καταφέρονται εναντίον των «καπιταλιστών κι εκμεταλλευτών των λαών» για τις «παράπλευρες απώλειές» τους, δεν έχουν δικαίωμα να ομιλούν πλέον καθώς απέδειξαν περίτρανα ότι από το ίδιο πνεύμα εμφορούνται κι αυτοί για τις διαμετρικά αντίθετες βέβαια επιδιώξεις τους. Δηλαδή το χιλιοειπωμένο και χιλιοκαταδικασμένο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»!
2. Προσέξτε τις ισοπεδωτικές γενικεύσεις. Είδαμε και στα Δεκεμβριανά το μένος ενάντια στις τράπεζες, τις οποίες κανείς μας δεν αγαπάει αλλά αυτό δεν μπορεί να σταθεί σαν άλλοθι εγκληματικών πράξεων, από απλό σπάσιμο ή κάψιμο, μέχρι... δολοφονίες. Διαμαρτυρήσου και αγωνίσου με όλα τα νόμιμα και ηθικά μέσα που διαθέτεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διαδηλωτές δεν προσπάθησαν καν να αποτρέψουν τους ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας που οι ίδιοι κάλυπταν –ίσως ακούσια- στις τάξεις τους. Μάλλον διασκέδαζαν με τους καπνούς που έβγαιναν, φαντάζομαι σκεφτόμενοι: καλά να πάθει η παλιοτράπεζα, οι εκμεταλλευτές, οι κεφαλαιοκράτες! Όταν είδαν στο μπαλκόνι τους υπαλλήλους, τους χλεύαζαν λέγοντας: «...να καείτε!» Δεν ξέρω αν δεν πίστευαν αυτό που έλεγαν, αλλά το έλεγαν. Μάλιστα σε συναδέλφους εργαζόμενους! Αυτό από μόνο του δηλοί συαναυτουργία από την ειρηνική(;) διαδήλωση. Όταν μετά την ανακοίνωση των θανάτων, δεν είδαν... το αίμα καταφέρθηκαν εναντίον των δημοσιογράφων, και των αστυνομικών, πετώντας αντικείμενα και βρίζοντας... την ώρα που μέσα κείτονταν τα νεκρά κορμιά! Μόνο όταν είδαν... πίστεψαν. Τώρα μάλλον δεν μιλούν, «ποιούν την νήσσαν». Τώρα λένε ότι δεν φταίνε αυτοί αλλά τα στοιχεία που παρεισέφρησαν «δυσφημώντας τον αγώνα τους», ή ακόμα χειρότερα το αποδίδουν σε προβοκάτσια...
Βλέπετε τι θέλω να πω; Η νοοτροπία μας τους υποθάλπει, τους ενθαρρύνει, τους οπλίζει. Είμαστε συνένοχοι σαν κοινωνία. Είμαστε υποκριτές. Αν δεν προέκυπταν φόνοι όλοι θα χαίρονταν από το κάψιμο μίας ακόμα τράπεζας. Όλοι σαν κοινωνία θα ήμασταν ικανοποιημένοι. Δεν θα είχε αλλάξει όμως κάτι ουσιαστικό, απλώς αυτοί που πέθαναν θα έβρισκαν το παράθυρο πιο γρήγορα, θα έβρισκαν ένα πιο κοντινό μπαλκόνι να πηδήσουν... Αυτό θα έκλινε τη ζυγαριά στην ανοχή. Μόνο αυτό!
Τώρα στο ίδιο περιστατικό και με δεδομένο ότι οι τρεις δεν τα κατάφεραν να ανοίξουν πιο γρήγορα το παράθυρο... όλοι καταδικάζουμε. Αυτή η λεπτή γραμμή! Η οποία όμως ανήκει στο πεδίο της τυχαιότητας κι όχι τον προθέσεων και των πράξεων. Ανήκει στην αντίδραση των παθόντων κι όχι στις πράξεις των τάχα διαδηλωτών.
Δεν μπορεί το συμβάν να βαπτιστεί αδικαιολόγητο μόνο επειδή τα θύματα δεν πρόλαβαν να βγουν στο παράθυρο και δικαιολογημένο μόνο επειδή –καθ’ υπόθεσιν- μπόρεσαν να γλιτώσουν την τελευταία στιγμή. Οι πράξεις δεν κρίνονται από την έκβαση αλλά από τα κίνητρα και τις ενέργειες που εκφράζουν αυτά!
Ολίγη αυτοκριτική, ολίγη αντικειμενικότητα, ολίγη αλήθεια έστω κι αν τσούζει...
ΥΓ Ακούγονται πολλά για τις πιέσεις της τράπεζας προς τους υπαλλήλους, για τις εργασιακές απειλές, για τα μέτρα σφαλείας του κτηρίου... Αυτά όλα είναι πολύ σοβαρά και πρέπει να διερευνυθούν με νηφαλιότητα, ώστε να αποδοθούν ευθύνες. Πρέπει να γίνουν προληπτικά έλεγχοι παντού τώρα, γιατί οι εκ των υστέρων οιμωγές, όπως είδαμε, δεν ωφελούν σε τίποτα.
Όμως σε κάθε περίπτωση αυτά όλα δεν μπορούν και δεν πρέπει να συμψηφιστούν με τα προηγούμενα. Είναι ένα ΜΕΓΑΛΟ θέμα, αλλά ένα ΑΛΛΟ θέμα που πρέπει να εξεταστεί ξεχωριστά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου