Σάββατο 27 Μαρτίου 2010


25Η ΜΑΡΤΙΟΥ

Πέρασε και η 25η Μαρτίου. Για θυμίστε μου βρε παιδιά με τους... Ιταλούς ή τους Τούρκους ήταν;

Η συζήτηση τήρησε το έθιμό της και φέτος. Να γιορτάζονται οι Εθνικές εορτές μετά τυμπάνων και μεγαλόπρεπων παρελάσεων ή να καταργηθούν. Οι γνωστοί υπερπατριώτες διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους με τη σκέψη και μόνο της κατάργησης, ενώ οι προοδευτικοί περιγελούν τις αναχρονιστικές πρακτικές. Και οι πιο προοδευτικές χώρες έχουν τις παρελάσεις, διατείνονται οι μεν. Τριτοκοσμικές και μιλιταριστικές πρακτικές απαντούν οι δε.

Χωρίς να έχω πρόθεση να πάρω μέρος στη συζήτηση κι εγώ, ξεπερνώντας το σκόπελο της ημερομηνίας που στην πραγματικότητα δεν αντέχει καμία ιστορική έρευνα και την εμπλοκή της θρησκείας (βλέπε τη βεβιασμένη διασύνδεσή της με παπάδες και τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου) απλώς ως κοινός πολίτης στο βαθμό που είμαι αντιπροσωπευτικό δείγμα και αντικειμενικός παρατηρητής: Παρατηρώ στον εαυτό μου και στους άλλους, ότι τελικά δεν μας λέει τίποτα. Φυσικά πιστεύω στην ιστορική μνήμη, στην τιμή εκείνων που δεν σκέφτηκαν το προσωπικό τους βόλεμα αλλά αγωνίστηκαν για το κοινό καλό πληρώνοντας ηρωικά το κόστος. Όμως ξέρετε τελικά κανείς δεν δίνει δεκάρα. Για τα παιδιά του σχολείου είναι απλώς ευκαιρία για λούφα, για του εκπαιδευτικούς το ίδιο, δεδομένου του επόμενου Σαββατοκύριακου φέτος και με τη βοήθεια μιας άδειας, είχαν ένα 4ήμερο... λουκούμι! Ποιος σκέφτεται την πατρίδα! Στην παρέλαση πήγαν οι επίσημοι που θα είχαν την τιμή να κορδώνονται πάνω στο σανίδι, όσοι ήθελαν να βγάλουν βόλτα τα παιδιά και δεν πήγαν στον Πλαταμώνα κι όσοι είχαν παιδιά που παρελαύναν. Ας σταματήσουμε τα σχολεία για μια χρονιά για να δούμε, ελλείψει των γονιών των μαθητών που συμμετέχουν, πόσοι θα παρακολουθήσουν το «περνάει ο στρατός» κουνώντας τα σημαιάκια!

Από αυτό και μόνο κρίνοντας καταλήγω ότι καλώς ή κακώς αυτοί οι εορτασμοί δεν έχουν την στήριξη της κοινωνίας. Κι αν παίζουν ένα ρόλο, αυτός είναι να μας προσφέρουν διακοπές. Άλλωστε ούτε τη νίκη της Σαλαμίνας γιορτάζουμε και δεν την ξεχάσαμε. Όχι ακόμα τουλάχιστον!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου