Εξάρσεις δημοκρατίας

Το ξέρατε ότι οι ετερόδοξοι δεν έχουν θεσμική αναγνώριση από το κράτος; Είναι πολύ εύκολο να πείτε καλά να πάθουν αυτοί οι παράξενοι, διαφορετικοί. Αυτοί που δεν μετέχουν της δικιάς μας παράδοσεις, αλλά αυτό ανακρίνεται ως εντελώς ρατσιστικό ξέρετε... Τι θα λέγατε εσείς αν είσαστε στη θέση τους; Οχι φίλοι μου δεν είναι έσι. Το κράτος μας ξέρει να σφάζει με το βαμβάκι, σε μια χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία κι ως εκ τούτου οφείλουμε να σεβομαστε τη διαφορετικότητα, έστω κι αν διαφωνούμε.

Το ότι δεν είναι νομικά πρόσωπα σημαίνει ότι οι Εκκλησίες τους, δεν έχουν ισχυρή θεσμική αναγνώριση. Δεν μπορούν να έχουν ιδιοκτησία, ούτε καν για του ανούς τους ή τους ευκτήριους οίκους τους. Δεν μπορούν να έχουν αμειβόμενους ιερείς ή όπως αλλιώς τους λένε. Ενώ η... φτωχή(!) κρατική Εκκλησία απομυζά τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις των Καθολικών και διαμαρτυρόμενων ευρωπαίων δυτικών, εκείνοι δεν μπορούν να διεκδικήσουν ούτε δεκάρα. Ουσιαστικά δεν υφίστανται! Για όποια νομική τους ενέργεια, υποχρεούνται να συστήσουν σύλλογο, σωματείο για να καλύψουν το νομικό κενό. Ουσιαστικά δηλαδή στα χαρτιά δεν υπάρχουν... Υπάρχει μόνο ένας... σύλλογος κάποιων θρησκευόμενων.

Τι να πούμε για το χειρότερο: Ακόμα ισχύουν -αν και δεν πολυχρησιμοποιούνται- οι Μεταξικοί νόμοι που ποινικοποιούν τον προσηλυτισμό. Με απλά λόγια αν κάποιος ετερόδοξος προσπαθήσει να διακηρύξει την πίστη του, όπως είναι δικάιωμα κάθε ελεύθερου πολίτη, μπορεί να βρεθεί αμέσως στο αυτόφωρο! Παραβιάζει το νόμο περί προσηλυτισμού. Στο δικαστήριο θα υποστηριχθεί ότι το έκαναν με δόλο. Πόσο δόλο μπορεί να έχει κάποιος που μιλάει ελεύθερα γι' αυτό που πιστεύει; Παλιά είχαμε πολλές τέτοιες καταδίκες, ενώ σήμερα αυτές είναι πολύ σπάνιες όχι γιατί εξευγενιστήκαμε, αλλά επειδή φοβόμαστε τα... Ευρωπαϊκά δικαστήρια!

Ο Θεός να μας φυλάξει από τέτοιες εξάρσεις δημοκρατίας, που φορούν καλυμμαύκι!